تدوین مدل ساختاری برای تاب‌آوری روان‌شناختی دانشجویان خلبانی پهپاد آجا، براساس ویژگی‌های شخصیتی، با نقش واسطه‌ای سرسختی.
کد مقاله : 1052-CCCW-FULL
نویسندگان
محمدعلی صباحتی *1، مجید احمدی2، هوشنگ دودانگه3
1به عنوان وظیفه نخبه، در اداره ایمنی معاونت بازرسی آجا به انجام پروژه جایگزین خدمت مشغول هستم.
2مدیر تجزیه و تحلیل سوانح اداره ایمنی معاونت بازرسی آجا
3رئیس اداره ایمنی معونت بازرسی آجا
چکیده مقاله
فرایند پرهزینه و طولانی آموزش خلبانان نظامی و سهم عوامل انسانی در سوانح هوایی، توجه به ویژگی‌های روان‌شناختی در بهبود عملکرد خلبانان را برجسته می‌سازد. تاب‌آوری روان‌شناختی، سازه‌ای مهم در کیفیت رویارویی با موقعیت‌های تهدیدکننده ایمنی هوانوردی شناخته می‌شود، که پژوهش حاضر نقش واسطه‌ای سرسختی روان‌شناختی را در رابطه بین صفات شخصیتی با تاب‌آوری در خلبانان پهپاد، مورد بررسی قرار داده است.
جامعه آماری پژوهش حاضر از تمام خلبانان پهپاد درحال آموزش ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1403 تشکیل شده است، که تعداد 161 نفر به روش غیرتصادفی و دردسترس به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده‌های اخذشده از پرسشنامه‌های پنج ‌‌عاملی شخصیت (NEO-FFI)، سرسختی اهواز (AHI) و مقیاس تاب‌آوری (CD-RISC)، با رویکرد تحلیل مسیر معادلات ساختاری مورد تجزیه‌وتحلیل آماری قرار گرفتند و تحلیل روابط واسطه‌ای با بوت‌استرپ انجام‌گرفت.
یافته‌ها نشان داد بین تاب‌آوری، سرسختی، برون‌گرایی، گشودگی، توافق‌پذیری و وظیفه‌شناسی رابطه مثبت و معنی‌دار، و بین روان‌رنجورخویی با تاب‌آوری و سرسختی رابطه منفی و معنی‌دار وجود داشت. همچنین، تمام متغیرهای حاضر در پژوهش با حذف مسیرهایی که معنادار نبودند در مدل اصلاح شده پیشنهادی، می‌توانست 54% از تغییرات تاب‌آوری را پیش‌بینی کند. نتایج آزمون بوت‌استرپ نشان داد، تأثیر مثبت برون‌گرایی و وظیفه‌شناسی بر تاب‌آوری، از طریق نقش واسطه‌ای سرسختی روان‌شناختی قابل تبیین است.
کلیدواژه ها
تاب‌آوری روان‌شناختی، سرسختی، مدل پنج عاملی شخصیت، ایمنی هوانوردی، عوامل انسانی
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر