توسعه عناصر قابلیت رزم (DOTmLPF-P) جنگ شناختی ارتش ج.ا.ایران :مفاهیم جنگ شناختی، الگوهای توسعه و پاسخ های راهبردی
کد مقاله : 1205-CCCW-FULL
نویسندگان
علیرضا حامدی سنجانی *1، احمد آمون2
1دافوس آجا
2تهران
چکیده مقاله
رشد رشته‌هایی مانند روان‌شناسی شناختی، علوم مغز و علوم‌شناختی و همچنین توسعه فناوری هوش مصنوعی باعث ایجاد «انقلاب علمی شناختی» با محوریت شناخت انسان شده و کشورهای سلطه‌گر از این محیط برای توسعه راهبردهایی برای دست‌کاری و حمله به شناخت انسان استفاده می‌کنند. این دست‌کاری شناختی در حال تبدیل‌شدن به جنگ‌شناختی است که سازوکارهایی را برای تغییر دستگاه پذیرش و تفسیر اطلاعات انسان و اتصال آن به کنش‌های واقعی به طور دقیق‌تر پیاده‌سازی می‌کند. هدف این مقاله، تثبیت مفهوم جنگ‌شناختی از طریق بحث در مورد مبانی علمی جنگ‌شناختی، بررسی مفاهیم جنگ‌شناختی و مفاهیم مشابه به تفکیک کشورها و پیشنهاد جهت توسعه عناصر قابلیت رزم (DOTMLPF-P) جنگ‌شناختی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آماده‌سازی برای جنگ آینده بر اساس تجزیه‌وتحلیل راهبردهای جنگ‌شناختی و الگوهای توسعه کشورهای دیگر است. سؤالات تحقیق برای دستیابی به این هدف به شرح زیر است. اول اینکه چرا مغز انسان به میدان جنگ تبدیل شده است؟ نتایج تحقیقات میان‌رشته‌ای که دلیل آن را توضیح می‌دهد چیست و چه ارتباطی با جنگ‌شناختی دارد؟ دوم، گفتمان‌های موجود در مورد جنگ‌شناختی چیست و جزئیات آنها چیست؟ ثالثاً، چگونه می‌توان مفهوم جنگ‌شناختی را بر اساس تحقیقات تجربی میان‌رشته‌ای، گفتمان‌های موجود و غیره پایه‌گذاری کرد؟ چهارم،مفاهیم مشابه موجود مانند جنگ اطلاعاتی و جنگ روانی و جنگ‌شناختی از نظر اهداف، روش‌ها و وسایل چه تفاوت‌هایی دارند؟ پنجم،راهبردها و الگوهای جنگ‌شناختی کشورهای بزرگ چیست؟ در نهایت، برای آماده‌شدن برای راهبردها و الگوهای جنگ‌شناختی کشورهای بزرگ، چه آمادگی‌هایی باید داشته باشیم؟وضعیت فعلی و نهادهایی که باید توسط برنامه توسعه عناصر قابلیت رزم (DOTMLPF-P) توسعه یابد، چیست؟
کلیدواژه ها
جنگ شناختی، روانشناسی شناختی، علم مغز، علوم شناختی، روایت، تبلیغات
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی