| تاب‌آوری شناختی در مدیریت بحران‌های طبیعی: مقایسه تخصیص منابع فردی، بین فردی و جامعه‌ای در مقابله با زلزله در جامعه آسیب‌پذیر و جامعه مقایسه |
| کد مقاله : 1351-CCCW |
| نویسندگان |
|
محمد حاجی علی اکبری * معاونت پژوهش دافوس |
| چکیده مقاله |
| جامعه تاب‌آور توانایی سازگاری با تغییرات را به شیوه ای سازنده دارد و در عین حال عملکردهای اساسی خود را حفظ می کند. بحران‌های طبیعی جوامع انسانی را به خطر می اندازد و در نتیجه انعطاف پذیری را کاهش می‌دهد. جهان سالانه به طور متوسط 27 زمین لرزه فاجعه بار را تجربه می‌کند که منجر به آسیب‌پذیری جمعیتی بالغ بر 55000 نفر می‌شود. این مطالعه با بررسی زلزله آبان 1396 سرپل ذهاب بررسی می‌کند که چگونه جوامع مختلف تحت تأثیر بلایا از منابع خود برای سازگاری با عواقب زلزله استفاده می‌کنند. شرکت‌کنندگان به تعداد 220 نفر به طور تصادفی از اعضای جامعه دو شهرستان کرمانشاه (جامعه مقایسه) و سرپل ذهاب (جامعه آسیب‌پذیر) انتخاب شدند. این پژوهش با استفاده از مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی درک شده، مقیاس منابع جامعه، مقیاس کاهش منابع روان‌شناختی، چک لیست اختلال استرس پس از سانحه برای DSM-5و مقیاس رضایت از زندگی انجام شد. نتایچ حاکی است که منابع فردی، بین فردی و جامعه‌ای قوی‌تر از طریق کاهش منابع روان‌شناختی با نتایج مثبت پس از بحران مرتبط هستند. در جامعه آسیب‌دیده، منابع بین فردی و سرمایه اجتماعی و مشارکت جامعه پیش‌بینی‌کننده‌های قوی‌تر سازگاری مثبت بودند. در جامعه مقایسه، توسعه اقتصادی جامعه مهم‌تر بود. این مطالعه شواهدی ارائه می‌کند که افراد تحت تأثیر بلایا می‌توانند از منابع فردی، بین فردی و جامعه‌ای خود برای بهبود و سازگاری استفاده کنند. مداخلات پس از بحران باید به تقویت روابط خانوادگی و جامعه‌ای و در نتیجه افزایش حمایت اجتماعی و پیوندهای اجتماعی موجود هدف‌گذاری کنند. |
| کلیدواژه ها |
| از دست دادن منابع، بحران‌های طبیعی، تاب‌آوری، منابع جامعه، نظریه حفظ منابع |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی |
