چگونگی به‌کارگیری الگوهای تشخیص محیط عدم قطعیت جهت احراز آمادگی شناختی در واحدهای نظامی(فایل اصلی مقاله)
کد مقاله : 1353-CCCW
نویسندگان
جواد شفیعیان برزکی *، حسین مسلمی
نظامی
چکیده مقاله
آمادگی شناختی نوعی آمادگی ذهنی شامل دانش، مهارت‌ها، توانایی‌ها، انگیزه‌ها و تمایلات شخصی برای عملکرد مناسب در محیط نوظهور و غیرقابل‌پیش‌بینی و همچنین توانایی انجام مأموریت‌ها از طریق تصمیم‌گیری کارآمد و به‌روز در محیط در حال تغییر و پیچیده است.
آمادگی شناختی تاکنون در واحدهای نظامی به‌عنوان یکی از مهارت‌های کارکنان و شاخص تعیین کارایی فرد جهت تصمیم‌گیری سریع در شرایط پیچیده صحنه نبرد موردتوجه قرار نگرفته است، ازاین‌رو هدف این تحقیق چگونگی به‌کارگیری الگوهای تشخیص محیط عدم قطعیت جهت احراز آمادگی شناختی در واحدهای نظامی است. انجام این تحقیق جهت کمک به بهبود شناخت فرماندهان از موقعیت‌های عدم قطعیت و بهبود عملکرد آن‌ها در برابر احساسات و هیجانات صحنه نبرد حائز اهمیت بوده و بی‌توجهی به آن، می‌تواند موجب غافلگیری و کاهش قدرت تصمیم‌گیری شود.
تحقیق حاضر از نوع توصیفی است. جامعه نمونه متشکل از کارکنان تعدادی از یگان‌های نظامی است که به‌صورت تصادفی طبقاتی انتخاب‌ و به پرسشنامه پاسخ داده و سپس داده‌ها مورد تجزیه‌وتحلیل قرارگرفته است. نتایج نشان داد که تمامی مؤلفه‌ها و شاخص‌های پژوهش از سطح اهمیت نسبی برخوردار بوده و مخاطبین ساختار پرسشنامه را جهت احراز آمادگی شناختی در واحدهای نظامی به‌صورت نسبی تائید نموده و مشخص گردید مؤلفه‌های آگاهی از موقعیت، حافظه و انتقال به‌عنوان مؤلفه‌های الگوهای تشخیص محیط عدم قطعیت در احراز آمادگی شناختی واحدهای نظامی مؤثر است.
کلیدواژه ها
آمادگی شناختی، الگوهای تشخیص محیط عدم قطعیت، آگاهی از موقعیت، حافظه، انتقال
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر